rauschen w języku polskim

Niemiecki	Polski
das rauschen [des Rauschens; —] Verb	galopowaćverb następować szybko po sobie; dziać się prędko
das Rauschen [des Rauschens; —] Substantiv	poszum(książkowy) stały, cichy szum noun
das rauschen [des Rauschens; —] Substantiv	frygaćnoun szemraćnoun śmigaćnoun
berauschen [berauschte; hat berauscht] Verb	odurzaćverb doprowadzać do częściowego lub pełnego stanu nieświadomości lub niepoczytalności oszołomićverb upijaćverb doprowadzać kogoś do stanu upojenia alkoholowego upoićverb
berauschen \| betäuben Verb	oszałamiaćverb wywoływać stan częściowej utraty przytomności; wprowadzać w stan zamroczenia
berauschend \| betörend \| leidenschaftlich \| rauschend Adjektiv	upojny(książkowy) taki, który wywołuje upojenie adjective
brausen \| rauschen \| summen \| säuseln Verb	szumiećverb powodować szum

Historia wyszukiwania