röhren w języku polskim

Niemiecki	Polski
röhren [röhrte; hat geröhrt] Verb	ryczećverb o niektórych zwierzętach: wydawać przeciągły i donośny odgłos
Röhrenglocken Substantiv	dzwony rurowe(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) kilka metalowych rur zawieszonych na wspólnej ramie wydających dźwięk po uderzeniu młotkiem; noun
die Röhrenhose [der Röhrenhose; die Röhrenhosen] Substantiv	rurki(potocznie, potoczny) obcisłe spodnie z nieposzerzanymi nogawkami noun
die Frühlingszwiebel [der Frühlingszwiebel; die Frühlingszwiebeln] (auch: Winterzwiebel, Frühzwiebel, Jungzwiebel, Lauchzwiebel, Frühlingslauch, Zwiebelröhrl, Zwiebelröhrchen, Röhrenlauch, Schluppenzwiebel, Schlottenzwiebel, Schnittzwiebel, Ewige Zwiebel, Winterheckenzwiebel, Winterhecke, Weiße Florentiner, Grober Schnittlauch, Jakobslauch, Johannislauch, Fleischlauch, Hohllauch oder Schnattra) Substantiv	dymka(rolnictwo, rolniczy) roczna, mała cebula zwyczajna (jadalna), zwykle przeznaczona do sadzenia, otrzymywana przez bardzo gęsty wysiew nasion noun
die Elektronenröhre [der Elektronenröhre; die Elektronenröhren] Substantiv	lampa elektronowanoun
die Speiseröhre [der Speiseröhre; die Speiseröhren] Substantiv	przełyk(anatomia, anatomiczny) odcinek przewodu pokarmowego łączący gardło z żołądkiem, noun

Historia wyszukiwania