putz w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Putz [des Putzes; die Putze] Substantiv | tynk(przenośnie, przenośnia) (ironicznie) zbyt gruby, przesadny makijaż |
| Putz | Verputz Substantiv | tynk(budownictwo) powłoka odpowiednio przygotowanej zaprawy budowlanej nałożonej na surową powierzchnię ściany, filaru, sufitu, itp. |
| putzen [putzte; hat geputzt] Verb | oczyszczaćverb zapierdalać(wulgarnie, wulgaryzm) kraść |
| die Putzfrau [der Putzfrau; die Putzfrauen] Substantiv | sprzątaczkanoun |
| Putzig [putziger; am putzigsten] Substantiv | Puck(geografia, geograficzny) miasto w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim; |
| putzig [putziger; am putzigsten] Adjektiv | zabawnyadjective śliczniutkiadjective |
| Putzmann Substantiv | sprzątacz(zawód, zawodowy, zawodowo) mężczyzna, który zajmuje się sprzątaniem |
| Putzschwamm Substantiv | zmywaknoun |
| aufputzen [putzte auf; hat aufgeputzt] Verb | przebieraćverb przebieraćverb |
| Frühjahrsputz | Osterputz Substantiv | wiosenne porządkinoun |
| reinigen | säubern | putzen Verb | czyścićverb |
| der Schuhputzer [des Schuhputzers; die Schuhputzer] Substantiv | czyścibut(przestarzałe, przestarzały) ten, kto czyści ludziom buty na ulicy w celach zarobkowych |
| Schuhputzer | Schuhputzerin Substantiv | pucybutnoun |
| waschen | putzen Verb | myćverb |
