pfusch w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Pfusch [des Pfusch(e)s; —] Substantiv	fuszerkanoun praca wykonana źle, niedbale czy świadomie z błędami
pfuschen [pfuschte; hat gepfuscht] Verb	partaczyćverb robić coś byle jak, nieudolnie, źle
der Pfuscher Substantiv	dziad(pogardliwie, pogardliwy) staruch, starszy człowiek noun
kurpfuschen [kurpfuschte; hat gekurpfuscht] Phrase	zajmować się znachorstwemphrase
der Kurpfuscher [des Kurpfuschers; die Kurpfuscher] Substantiv	znachor(książkowy) człowiek bez uprawnień i bez odpowiedniego wykształcenia medycznego zajmujący się leczeniem ludzi, zwykle za pomocą ziół, zamawiania, guseł, czarów noun

Historia wyszukiwania