pfeil w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Pfeil [des Pfeil(e)s; die Pfeile] Substantiv	lotkanoun strzałka do gry w lotki (1.5) Strzała(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego; noun strzałanoun pocisk przeznaczony do łuku; strzałkanoun linia z grotem, symbol wskazujący kierunek
der Pfeiler [des Pfeilers; die Pfeiler] Substantiv	filar(górnictwo, górniczy) nietknięta część górotworu, pozostawiona do podparcia stropu noun filarnoun wieloboczna, pionowa wolno stojąca podpora konstrukcji;
Pfeilerbasilika	bazylika filarowa
pfeilschnell Adjektiv	szybki jak strzała(związek frazeologiczny) (książkowy) bardzo szybki adjective
die Pfeilspitze [der Pfeilspitze; die Pfeilspitzen] Substantiv	grot(wojskowość, wojskowy) ostre, najczęściej metalowe zakończenie strzał, broni drzewcowej, czy innych znaków wojskowych; noun
der Strebepfeiler [des Strebepfeilers; die Strebepfeiler] Substantiv	skarpa(architektura, architektoniczny) murowana stroma podpora na zewnątrz budowli, wysoka przypora; noun

Historia wyszukiwania