słownik Niemiecko-Polski »
personenkult w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Personenkult [des Personenkult(e)s; die Personenkulte] Substantiv | kult jednostki(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) skrytykowana w ustroju socjalistycznym i komunistycznym polityka błędów w przywództwie przez otaczanie swojej osoby oficjalnym uwielbieniem i całkowitym blokowaniem krytyki; kult jednostki(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) kult osoby występujący w autokratycznym systemie władzy, prowadzący do idealizowania i wręcz do deifikacji władcy czy przywódcy; |
