pauke w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Pauke [der Pauke; die Pauken] Substantiv	kotłynoun
pauken [paukte; hat gepaukt] Verb	wykuć(potocznie, potoczny) (uczniowskie) (edukacja, edukacyjny) nauczyć się na pamięć verb
die Paukenhöhle [der Paukenhöhle; die Paukenhöhlen] Substantiv	jama bębenkowa(anatomia, anatomiczny) część ucha środkowego będąca przestrzenią powietrzną pomiędzy błoną bębenkową a ścianą kostną; noun
Standpauke \| Strafpredigt Substantiv	reprymendanoun nagana, upomnienie, admonicja

Historia wyszukiwania