słownik Niemiecko-Polski »

orakel w języku polskim

NiemieckiPolski
das Orakel [des Orakels; die Orakel] Substantiv

wyrocznia(historia, historyczny, historycznie) w starożytności: miejsce kultu, w którym, według ówczesnych wierzeń, bogowie za pośrednictwem kapłanów przepowiadali przyszłość i udzielali rad
noun

orakelhaft Adjektiv

wieszczyadjective
związany z wieszczeniem, dotyczący wieszczenia