słownik Niemiecko-Polski »
ombudsmann w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Ombudsmann [des Ombudsmann(e)s; die Ombudsmänner, die Ombudsleute] Substantiv | ombudsman(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) niezależny urzędnik powoływany przez parlament, do którego obywatele mogą odwoływać się w sprawach naruszania praw i wolności po wyczerpaniu innych możliwości prawnych; |
