słownik Niemiecko-Polski »
oberstleutnant w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Oberstleutnant [des Oberstleutnants; die Oberstleutnants] Substantiv | podpułkownik(wojskowość, wojskowy) stopień oficerski, w Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora; |
