słownik Niemiecko-Polski »
muezzin w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Muezzin [des Muezzins; die Muezzins] Substantiv | muezin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (etnografia, etnograficzny) w islamie: mężczyzna wzywający z minaretu pięć razy dziennie wiernych na modlitwę; |
