słownik Niemiecko-Polski »

moral w języku polskim

NiemieckiPolski
die Moral [der Moral; die Moralen] Substantiv

moralenoun
czyjaś gotowość do wypełniania obowiązków, znoszenia trudów i niebezpieczeństw, także poczucie odpowiedzialności i wiara w sukces, często w odniesieniu do służby wojskowej: duch bojowy i wola walki

morałnoun
zwięzły, pouczający wniosek podsumowujący

Moral | Moralität | Sittlichkeit Substantiv

moralnośćnoun
zbiór zasad postępowania zgodnych z tym, co jest dobre, prawidłowe, nieszkodliwe;

moralisch [moralischer; am moralischsten] Adjektiv

moralnyadjective
dotyczący moralności, opisujący moralność

moralisch [moralischer; am moralischsten] Adverb

moralnieadverb
w sposób zgodny z moralnością

moralisch gefestigt Adjektiv

nieprzekupnyadjective
niedający się przekupić

moralisieren [moralisierte; hat moralisiert] Verb

moralizowaćverb
poddawać procesowi umoralnienia, prawić morały

der Moralismus [des Moralismus; —] Substantiv

moralizmnoun
uważanie moralności jako najważniejszego dyktatu w życiu

der Moralist [des Moralisten; die Moralisten] Substantiv

moralistanoun
człowiek wskazujący innym, jak mają postępować, głoszący surowe zasady moralne

moralistanoun
filozof lub pisarz zajmujący się zagadnieniami moralności

die Moralität [der Moralität ; die Moralitäten] Substantiv

moralitet(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) średniowieczny dramat moralizatorski;
noun

amoralisch [amoralischer; am amoralischsten] Adjektiv

amoralnyadjective
niewidzący różnicy między dobrem a złem

amoralisch [amoralischer; am amoralischsten] Adverb

amoralnieadverb
w sposób amoralny

unmoralisch [unmoralischer; am unmoralischsten] Adverb

niemoralnieadverb
w sposób niemoralny, źle

Amoral

amoralność

niemoralność

Amoralismus Substantiv

amoralizmnoun
pogląd odrzucający normy moralne i etyczne

demoralisieren [demoralisierte; hat demoralisiert] Verb

demoralizowaćverb
gorszyć, szerzyć demoralizację

gorszyćverb
wywoływać demoralizację

wypaczaćverb
deformować charakter, demoralizować

die Doppelmoral [der Doppelmoral; —] Substantiv

podwójna moralnośćnoun
postępowanie obłudne, fałszywe; stwarzanie pozorów szlachetności i przestrzegania zasad moralnych przy jednoczesnym, często skrytym, niemoralnym postępowaniu

podwójny standardnoun
niesprawiedliwe stosowanie odmiennych zasad w podobnych do siebie sytuacjach

der Immoralismus [des Immoralismus; —] Substantiv

immoralizmnoun
nieuznawanie norm moralnych

der Immoralist Substantiv

immoralista(filozofia, filozoficzny) zwolennik immoralizmu
noun

immoralistanoun
mężczyzna nie uznający norm moralnych

die Immoralität [der Immoralität; —] Substantiv

niemoralnośćnoun
cecha tego, co jest niemoralne; cecha tego, kto jest niemoralny

sittenwidrig | unmoralisch Adjektiv

niemoralnyadjective
niezgodny z zasadami postrzeganymi w danej społeczności za dobre i słuszne