słownik Niemiecko-Polski »

minister w języku polskim

NiemieckiPolski
der Minister [des Ministers; die Minister] Substantiv

szafarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba uprawniona do udzielania sakramentu;
noun

Minister ohne Geschäftsbereich | Minister ohne Portefeuille Substantiv

minister bez tekinoun
urzędnik będący członkiem rządu, ale niekierujący żadnym ministerstwem;

Minister | Ministerin Substantiv

ministernoun
urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem;

das Ministerium [des Ministeriums; die Ministerien] Substantiv

ministerstwo(administracja) urząd państwowy, którego szefem jest minister;
noun

posługa(kościelny) w Kościele urząd powierzany wiernemu świeckiemu dla wypełnienia określonych zadań, przede wszystkim podczas liturgii lub w związku z nią;
noun

das Ministerium [des Ministeriums; die Ministerien] Phrase

ministériophrase

die Ministerin [der Ministerin; die Ministerinnen] Substantiv

ministra(neologizm) kobieta minister
noun

der Außenminister [des Außenministers; die Außenminister] Substantiv

minister spraw zagranicznychnoun

der Finanzminister [des Finanzministers; die Finanzminister] Substantiv

minister finansównoun

der Innenminister [des Innenministers; die Innenminister] Substantiv

minister spraw wewnętrznychnoun

der Justizminister [des Justizministers; die Justizminister] Substantiv

minister sprawiedliwościnoun

Premierminister | Ministerpräsident | Kanzler | Premier Substantiv

premier(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) szef, kierownik rządu;
noun

Reichsfinanzministerium

rzeszowe ministerstwo finansów

der Verteidigungsminister [des Verteidigungsministers; die Verteidigungsminister] Phrase

minister obronyphrase

minister obrony narodowejphrase

der Wirtschaftsminister [des Wirtschaftsministers; die Wirtschaftsminister] Phrase

minister gospodarkiphrase

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek