miete w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Miete [der Miete; die Mieten] Substantiv	czynsznoun terminowa opłata za wynajem najemnoun oddanie komuś albo przyjęcie od kogoś określonej własności za umówioną zapłatę do czasowego użytkowania wypożyczalnianoun miejsce, z którego można wypożyczyć coś
mieten [mietete; hat gemietet] Verb	arendować(przestarzałe, przestarzały) dzierżawić, wynajmować verb dzierżawić(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) brać lub mieć w dzierżawie verb dzierżawić(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) oddawać w dzierżawę verb wynajmowaćverb korzystać z czyjejś własności w zamian za opłatę
der Mieter [des Mieters; die Mieter] Substantiv	lokatornoun ktoś, kto mieszka w wynajętym mieszkaniu najemcanoun
Bruchbudenvermieter \| Schrottvermieter \| Mietwucherer Substantiv	slumlord(pejoratywnie, pejoratywny) osoba, która wynajmuje komuś dom lub mieszkanie znajdujące się w biednej dzielnicy i złym stanie technicznym, często pobierając niesprawiedliwie wysoki czynsz noun
untervermieten [vermietete unter; hat untervermietet] Phrase	podnajmowaćphrase podnająćphrase
vermieten [vermietete; hat vermietet] (an mit Akkusativ) Verb	wynajmowaćverb zezwalać komuś na korzystanie ze swojej własności w zamian za opłatę
der Vermieter [des Vermieters; die Vermieter] Substantiv	najmodawcanoun

Historia wyszukiwania