słownik Niemiecko-Polski »
methusalem w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Methusalem [des Methusalems; die Methusalems] Substantiv | Matuzal(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie; Matuzalem(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie; Metuszelach(biblijny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie; |
