material w języku polskim

Niemiecki	Polski
Material Substantiv	materiałnoun to, z czego są wytwarzane przedmioty
der Materialismus [des Materialismus; —] Substantiv	materializmnoun kierowanie się w życiu względami materialnymi
der Materialist [des Materialisten; die Materialisten] Substantiv	materialista(filozofia, filozoficzny) wyznawca, zwolennik materializmu noun materialista(potocznie, potoczny) człowiek kierujący się w życiu pragnieniem zdobycia korzyści materialnych noun
materialistisch [materialistischer; am materialistischsten] Adjektiv	materialistycznyadjective związany z materializmem
das Baumaterial [des Baumaterials; die Baumaterialien] Substantiv	budulec(budownictwo) materiał budowlany (szczególnie drewno) noun
Füllmaterial Verb	napełniaćverb mieć coraz mniej wolnego miejsca wskutek zajęcia go przez coś napełniaćverb zajmować wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu
Füllmaterial Adjektiv	pełen(potocznie, potoczny) obfitujący w coś, posiadający tego dużą liczbę adjective pełenadjective cały, napełniony do końca
Heizmaterial \| Heizstoff Substantiv	opałnoun to, czym pali się w piecu, aby ogrzać pomieszczenie; materiał do opalania
Nanomaterial Substantiv	nanomateriał(technologia, technika, techniczny) polikrystaliczna substancja składająca się z ziaren o rozmiarze nieprzekraczającym 100 nanometrów w przynajmniej jednym wymiarze; noun

Historia wyszukiwania