magier w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Magier [des Magiers; die Magier] Substantiv	mag(ezoteryka) osobnik, który wprawnie włada magią mistyczną noun
Magier \| Hexer Substantiv	czarodziejnoun w bajkach: człowiek posiadający moc czarowania, czynienia czarów

Historia wyszukiwania