słownik Niemiecko-Polski »

liebe (f) w języku polskim

NiemieckiPolski
die Liebe [der Liebe; —] Substantiv

kochanynoun
osoba bliska, darzona miłością

Liwanoun

miłośćnoun
kontakt fizyczny prowadzący zwykle do stosunku płciowego

miłośćnoun
osoba, którą się kocha

miłośćnoun
przedmioty, czynności, które sprawiają przyjemność

miłośćnoun
silna więź emocjonalna łącząca ludzi; także: łącząca osobę z Bogiem, bóstwem, krajem rodzinnym

uczucienoun
miłość, przyjaźń

die Liebe [der Liebe; —] Adjektiv

amoryczny(rzadki, rzadko używany) erotyczny, miłosny
adjective

Liebe machen Verb

kochaćverb
odbywać stosunek seksualny z kimś

freie Liebe Substantiv

wolna miłośćnoun
postawa hołdująca nieskrępowanemu życiu seksualnemu bez zobowiązań, w opozycji do tradycyjnego małżeństwa i monogamii, kojarzona z ruchem hipisowskim;

platonische Liebe Substantiv

miłość platonicznanoun
miłość pozbawiona zmysłowości, miłość aseksualna

Liebe | Zuneigung Substantiv

miłośćnoun
uczucie, którym się darzy kochaną osobę;

Liebe | Lieben Substantiv

kochanie(rzeczownik odczasownikowy) od kochać
noun

ich liebe dich

ja kocham Ciebie

kocham Ciebie

kocham cię

alte Liebe rostet nicht

stara miłość nie rdzewiejemiłość, zwłaszcza przeżyta w młodości, nie przemija z upływem czasu

die Liebe ist blind

miłość jest ślepaosoba kochająca nie widzi wad, błędów osoby, którą kocha

Geschlechtsverkehr | körperliche Liebe Substantiv

stosunek płciowy(fizjologia, fizjologiczny) czynności i zachowania seksualne, w trakcie których dochodzi do fizycznego zbliżenia z użyciem narządów płciowych;
noun

Liebe auf den ersten Blick

miłość od pierwszego spojrzenia

Liebe geht durch den Magen

przez żołądek do serca

Liebe auf den ersten Blick Substantiv

miłość od pierwszego wejrzenianoun
zakochanie się w kimś od momentu zobaczenia go po raz pierwszy