lappen w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Lappen [des Lappens; die Lappen] Substantiv | grypsera(potocznie, potoczny) gwara więzienna; płatnoun szmatanoun szmatkanoun ścierkanoun |
| der Lappe [des Lappen; die Lappen] Substantiv | Lapończyknoun |
| die Lappentaucher Substantiv | perkoz(ornitologia, ornitologiczny) ptak śródlądowy zmieniający upierzenie stosownie do pory roku; |
| aufklappen [klappte auf; hat aufgeklappt] Verb | otworzyćverb rozkładaćverb rozłożyćverb |
| Einlappenkasuar Substantiv | kazuar jednokoralowy(ornitologia, ornitologiczny) Casuarius unappendiculatus, kazuar z jednym fałdem na środku szyi; |
| gelingen | klappen Verb | udawaćverb |
| die Heckklappe [der Heckklappe; die Heckklappen] Adjektiv | tailgate(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dotyczący stosowania glissand w grze na puzonie |
| hinhauen | klappen Verb | wypalać(potocznie, potoczny) być pomyślnie realizowanym |
| Hirnlappen Substantiv | płat(anatomia, anatomiczny) płaska wyodrębniona część narządu wewnętrznego |
| die Klappe [der Klappe; die Klappen] Substantiv | gęba(potocznie, potoczny) (anatomia, anatomiczny) usta jadaczkanoun japanoun klapanoun klapkanoun koparanoun paszczanoun pokrywanoun pokrywkanoun wieczkonoun zastawka(anatomia, anatomiczny) błoniasty fałd zapobiegający cofaniu się płynu |
| der Okzipitallappen [des Okzipitallappens; die Okzipitallappen] Substantiv | płat potylicznynoun |
| Parietallappen | |
| die Scheuklappe [der Scheuklappe; die Scheuklappen] Substantiv | klapkanoun |
| die Schlappe [der Schlappe; die Schlappen] Substantiv | fiaskonoun |
| der Spüllappen Substantiv | ścierkanoun |
| der Staublappen [des Staublappens; die Staublappen] Substantiv | ściereczkanoun |
