langlebig w języku polskim

Niemiecki	Polski
langlebig [langlebiger; am langlebigsten] Adjektiv	długowiecznyadjective długo żyjący lub mający długo żyć, długo trwający
die Langlebigkeit [der Langlebigkeit; die Langlebigkeiten] Substantiv	długowiecznośćnoun długie trwanie długowiecznośćnoun długie życie;

Niemiecki

Polski

langlebig [langlebiger; am langlebigsten] Adjektiv

długowiecznyadjective
długo żyjący lub mający długo żyć, długo trwający

die Langlebigkeit [der Langlebigkeit; die Langlebigkeiten] Substantiv

długowiecznośćnoun
długie trwanie

długowiecznośćnoun
długie życie;

Historia wyszukiwania