lärmen w języku polskim

Niemiecki	Polski
lärmen [lärmte; hat gelärmt] Verb	hałasowaćverb
geräuschvoll \| laut \| lärmend \| wild \| übermütig Adverb	hałaśliwieadverb wywołując hałas
herumlärmen \| herumtoben Verb	wariować(potocznie, potoczny) być hałaśliwym w zachowaniu lub zabawie verb

Historia wyszukiwania