kulmination w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Kulmination [der Kulmination; die Kulminationen] Substantiv	kulminacja(astronomia, astronomiczny) proces przejścia ciała niebieskiego poprzez płaszczyznę południka noun kulminacjanoun szczytowy punkt, najmocniejsze nasilenie jakiegoś procesu
die Kulmination [der Kulmination; die Kulminationen] Adjektiv	kulminacyjnyadjective najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć

Niemiecki

Polski

die Kulmination [der Kulmination; die Kulminationen] Substantiv

kulminacja(astronomia, astronomiczny) proces przejścia ciała niebieskiego poprzez płaszczyznę południka
noun

kulminacjanoun
szczytowy punkt, najmocniejsze nasilenie jakiegoś procesu

die Kulmination [der Kulmination; die Kulminationen] Adjektiv

kulminacyjnyadjective
najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć

Historia wyszukiwania