krücke w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Krücke [der Krücke; die Krücken] Substantiv	kula(medycyna, medyczny) rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie; noun
Feuerkrücke \| Krücke Substantiv	kruk(regionalizm, regionalny) (gwara, gwarowe) pogrzebacz noun

Historia wyszukiwania