słownik Niemiecko-Polski »
korkeiche w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Korkeiche [der Korkeiche; die Korkeichen] Substantiv | dąb korkowy(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus suber L., gatunek z rodzaju dębów, wiecznie zielone drzewo strefy śródziemnomorskiej, z którego kory wytwarza się korek; |
