kopula w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Kopula [der Kopula; die Kopulas, die Kopulae] Substantiv	copula(językoznawstwo, językoznawczy) łącznik; noun
Begattung \| Kopulation \| Paarung Substantiv	kopulacja(fizjologia, fizjologiczny) cielesne zespolenie się dwóch osobników różnej płci, umożliwiające zapłodnienie noun

Historia wyszukiwania