knacken w języku polskim

Niemiecki	Polski
knacken [knackte; hat/ist geknackt] Verb	trzeszczećverb włamywaćverb
aushülsen \| enthülsen \| knacken Verb	łuskaćverb wydobywać z łuski
eine harte Nuss zu knacken haben	mieć twardy orzech do zgryzienia

Niemiecki

Polski

knacken [knackte; hat/ist geknackt] Verb

aushülsen | enthülsen | knacken Verb

łuskaćverb
wydobywać z łuski

eine harte Nuss zu knacken haben

Historia wyszukiwania