knüppel w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Knüppel [des Knüppels; die Knüppel] Substantiv	pałkanoun kij służący do uderzania, najczęściej drewniany lub gumowy, tępo zakończony
Knüppel zwischen die Beine werfen Verb	rzucać kłody pod nogiverb usilnie i z rozmysłem komuś przeszkadzać

Historia wyszukiwania