klotz w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Klotz [des Klotzes; die Klötze] Substantiv	chodaknoun but z drewnianą podeszwą, bez pięty karcznoun pniak (część nadziemna), który pozostaje po ścięciu drzewa, wraz z korzeniami (częścią podziemną) klocnoun gruby pniak oferma(potocznie, potoczny) osoba niezaradna lub niezdarna noun
der Bauklotz [des Bauklotzes; die Bauklötze] Substantiv	kloceknoun
Block \| Klotz Substantiv	bloknoun duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy

Niemiecki

Polski

der Klotz [des Klotzes; die Klötze] Substantiv

chodaknoun
but z drewnianą podeszwą, bez pięty

karcznoun
pniak (część nadziemna), który pozostaje po ścięciu drzewa, wraz z korzeniami (częścią podziemną)

klocnoun
gruby pniak

oferma(potocznie, potoczny) osoba niezaradna lub niezdarna
noun

der Bauklotz [des Bauklotzes; die Bauklötze] Substantiv

Block | Klotz Substantiv

bloknoun
duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy

Historia wyszukiwania