słownik Niemiecko-Polski »

klirren w języku polskim

NiemieckiPolski
klirren [klirrte; hat geklirrt] Verb

brzęczećverb
o metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk

Summen | Klirren Substantiv

brzęknoun
przytłumiony, wibrujący dźwięk