kippen w języku polskim

Niemiecki	Polski
kippen [kippte; hat/ist gekippt] Verb	napadaćverb gwałtownie występować przeciw czemuś lub komuś
kippen [kippte; hat/ist gekippt] Adjektiv	uchylnyadjective taki, który da się uchylać
die Kippe [der Kippe; die Kippen] Substantiv	pet(potocznie, potoczny) resztka wypalonego papierosa noun wysypiskonoun

Niemiecki

Polski

kippen [kippte; hat/ist gekippt] Verb

napadaćverb
gwałtownie występować przeciw czemuś lub komuś

kippen [kippte; hat/ist gekippt] Adjektiv

uchylnyadjective
taki, który da się uchylać

die Kippe [der Kippe; die Kippen] Substantiv

pet(potocznie, potoczny) resztka wypalonego papierosa
noun

Historia wyszukiwania