ketzer w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Ketzer [des Ketzers; die Ketzer] Substantiv	kacerz(przestarzałe, przestarzały)/(dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) odstępca od religii rzymskokatolickiej (w szczególności protestant); w okresie reformacji synonim heretyka, bezbożnika noun obwieś(dawniej, dawny) (pogardliwie, pogardliwy) osoba postępująca źle noun
die Ketzerei [der Ketzerei; die Ketzereien] Substantiv	kacerstwonoun
ketzerisch \| häretisch Adjektiv	heretycki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dotyczący heretyka, herezji adjective
Häresie \| Ketzerei Substantiv	herezja(przenośnie, przenośnia) kontrowersyjny pogląd, odstępstwo od powszechnie przyjętych poglądów noun herezja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej; noun
häretisch \| ketzerisch Adjektiv	heretycki(przenośnie, przenośnia) sprzeczny z poglądami ogółu adjective

Historia wyszukiwania