kessel w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Kessel [des Kessels; die Kessel] Substantiv	kocioł(technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do podgrzewania cieczy (np. wody) noun kociołnoun duże naczynie metalowe z pokrywą;
der Kesselflicker [des Kesselflickers; die Kesselflicker] Substantiv	druciarz(dawniej, dawny) wędrowny rzemieślnik łatający garnki drutem noun kotlarz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik, który wyrabia naczynia metalowe, kotły; noun
einkesseln [kesselte ein; hat eingekesselt] Phrase	osaczaćphrase
der Dampfkessel [des Dampfkessels; die Dampfkessel] Substantiv	kocioł parowynoun urządzenie służące do wytwarzania pary wodnej;
Stein \| Kesselstein Substantiv	kamieńnoun twardy osad powstający w naczyniach, kotłach itp.;
Teekessel \| Wasserkessel Substantiv	czajnik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zamknięte od góry naczynie z dziobkiem służące do podgrzewania wody; noun

Historia wyszukiwania