kern w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Kern [des Kern(e)s; die Kerne] Substantiv | jądro(biologia, biologiczny) jedno z organelli, zawierające materiał genetyczny; jądro(fizyka, fizyczny) centralna część atomu; jądro(informatyka, informatyczny) główna część systemu operacyjnego; jądro Ziemi(geologia, geologiczny) wewnętrzna część Ziemi; pestka(botanika, botaniczny) wewnętrzna część owocu typu pestkowca, zbudowana z twardego endokarpu obrastającego prawdziwe nasiono pestka(spożywczy) każde nasiono, zwykle niejadalne, w owocu przeznaczonym do konsumpcji postaw(historia, historyczny, historycznie) jednostka miary sukna rdzeńnoun |
| der Kern [des Kern(e)s; die Kerne] Adjektiv | nuklearnyadjective |
| Kern- Adjektiv | jądrowy(biologia, biologiczny) dotyczący jądra komórkowego |
| Kern | Wesen Substantiv | sedno(książkowy) istota czegoś |
| der Kernbeißer [des Kernbeißers; die Kernbeißer] Substantiv | grubodziób(ornitologia, ornitologiczny) Coccothraustes coccothraustes, mały eurazjatycki ptak o masywnym dziobie zmieniającym kolor zależnie od pory roku; |
| die Kernenergie [der Kernenergie; —] Substantiv | |
| Kernenergie | Kernkraft Substantiv | energia jądrowa(fizyka, fizyczny) energia wydzielana podczas reakcji jądrowej; |
| Kernfamilie | |
| Kernfamilie Substantiv | rodzina nuklearna(socjologia, socjologiczny) rodzina składająca się z rodziców i dzieci; |
| die Kernfission [der Kernfission; —] Substantiv | |
| die Kernfusion [der Kernfusion; die Kernfusionen] Substantiv | |
| kerngesund Adjektiv | zdrowy jak rybaadjective |
| kernig | prall Adjektiv | jędrnyadjective |
| kernlos Adjektiv | bezpestkowyadjective |
| die Kernphysik [der Kernphysik; —] Substantiv | fizyka jądrowanoun |
| der Kernschatten [des Kernschattens; die Kernschatten] Substantiv | umbra(astronomia, astronomiczny) wewnętrzny cień Ziemi obserwowany na powierzchni Księżyca; |
| auskernen [kernte aus; hat ausgekernt] Verb | drylowaćverb rozgęszczaćverb |
| kernwaffenfrei Adjektiv | bezatomowyadjective |
| Kernyzja Substantiv | Kiernica(geografia, geograficzny) (administracja) wieś na Ukrainie, położona w rejonie gródeckim obwodu lwowskiego; |
| ankern [ankerte; hat geankert] Verb | cumować(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) mocować statek do nabrzeża |
| Apfelkern | |
| der Atomkern [des Atomkern(e)s; die Atomkerne] Substantiv | jądro atomowenoun |
| das Augenzwinkern [des Augenzwinkerns; —] Substantiv | mrugnięcienoun |
| blinken | funkeln | flackern Verb | mrugać(przenośnie, przenośnia) świecić nieregularnym, przerywanym światłem |
| blinzeln | zwinkern Verb | mrugaćverb |
| blöken | mähen | meckern Verb | beczećverb |
| die Buchecker [der Buchecker; die Bucheckern] Substantiv | bukiew(botanika, botaniczny) owoc/owoce buka; |
| durchsickern [sickerte durch; ist durchgesickert] Verb | przeciekaćverb przelatywaćverb sączyćverb |
| durchsickern | hineinlaufen Verb | przeciekaćverb |
