kerker w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Kerker [des Kerkers; die Kerker] Substantiv	ciężkie więzienienoun lochnoun podziemne pomieszczenie pod dużą budowlą, najczęściej zamkiem, wykorzystywane dawniej jako więzienie;
einkerkern [kerkerte ein; hat eingekerkert] Verb	więzićverb trzymać kogoś w więzieniu (także przenośnie)
die Einkerkerung [der Einkerkerung; die Einkerkerungen] Substantiv	inkarceracja(książkowy) (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) pozbawienie wolności, uwięzienie noun
Völkerkerker	loch ludzi

Historia wyszukiwania