katzen- w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| Katzen- | kocinależący do kota |
| die Katze [der Katze; die Katzen] Substantiv | kocica(zoologia, zoologiczny) samica kota domowego kotka(zoologia, zoologiczny) samica kota kotowate(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Felidae, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych; |
| das Katzenauge [des Katzenauges; die Katzenaugen] Substantiv | kocie oko(jubilerstwo, jubilerski) kamień szlachetny posiadający efekt kociego oka |
| Katzenbaby Substantiv | kocięnoun |
| Katzenbaum Substantiv | drapaknoun |
| Katzenmensch | Werkatze Substantiv | kotołak(mitologia, mitologiczny) (folklor) człowiek potrafiący zmienić się w kota lub kot ukrywająca się pod postacią człowieka |
| Katzenminze Substantiv | kocimiętka(botanika, botaniczny) Nepeta, bylina o białych, niebieskie, różowe lub liliowych kwiatach zebranych na szczytach łodyg; |
| der Katzensprung [des Katzensprung(e)s; die Katzensprünge] Substantiv | żabi skok(potocznie, potoczny) bardzo blisko |
| der Katzensprung [des Katzensprung(e)s; die Katzensprünge] Adverb | o rzut kamieniemadverb rzut beretem(związek frazeologiczny) (żartobliwie) niedaleko, w pobliżu, bardzo blisko |
| in der Nacht sind alle Katzen grau | w nocy wszystkie koty są szaregdy ktoś nie zna dobrze sytuacji, może łatwo pomylić się w jej ocenie |
| nachts sind alle Katzen grau |
