słownik Niemiecko-Polski »
karavelle w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Karavelle [der Karavelle; die Karavellen] Substantiv | karawela(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) jednopokładowy, dwu- lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie, używany od XV do XVII wieku; |
