Niemiecki | Polski |
---|---|
kaputt [kaputter; am kaputtesten] Interjection | kaput(potocznie, potoczny) słowo oznaczające koniec, klęskę |
kaputt [kaputter; am kaputtesten] Adjektiv | rozbityadjective zbankrutowanyadjective |
kaputt machen Verb | wykańczać(potocznie, potoczny) powodować znaczny uszczerbek, zniszczenie lub śmierć |
kaputtmachen [machte kaputt; hat kaputtgemacht] Verb | psućverb psućverb zepsućverb |
auszehren | kaputtmachen Verb | wyniszczaćverb |
sich kaputtmachen | sich zugrunde richten Verb | wyniszczaćverb |