jingle w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Jingle [des Jingle(s); die Jingles] Substantiv	dżingiel(środowiskowy) (radiofonia, radiokomunikacja, radiotechnika, radiofoniczny, radiokomunikacyjny, radiotechniczny, radiowy) przerywnik muzyczny, najczęściej reklamujący stację (nazwa, częstotliwość) lub audycję noun

Historia wyszukiwania