irin w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Irin [der Irin; die Irinnen] Substantiv	Irlandkanoun kobieta narodowości irlandzkiej, obywatelka Irlandii; (także, też) mieszkanka Irlandii Północnej Iryjka(etnografia, etnograficzny) mieszkanka Irlandii pochodzenia celtyckiego noun
Aegirin Substantiv	egiryn(geologia, geologiczny) (mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy krzemianów łańcuchowych, zaliczany do grupy piroksenów, wzór chemiczny NaFe3+(Si2O6); noun
das Aspirin [des Aspirins; —] Substantiv	aspiryna(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) kwas acetylosalicylowy używany jako lek; pastylka lub płyn z tą substancją; noun
Baschkirin Substantiv	Baszkirkanoun członkini narodu Baszkirów
Caipirinha	caipirinha
Ire \| Irin Substantiv	Irlandczyknoun osoba narodowości irlandzkiej, obywatel Irlandii; (także, też) mieszkaniec Irlandii Północnej
Quirinal Substantiv	Kwirynał(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu; noun
die Vampirin [der Vampirin; die Vampirinnen] Substantiv	wampirzycanoun kobieta-wampir

Historia wyszukiwania