individuell w języku polskim

Niemiecki	Polski
individuell [individueller; am individuellsten] Adjektiv	indywidualnyadjective osobny, niezespołowy, pojedynczy, samemu, oddzielny indywidualnyadjective właściwy jednostce, typowy dla konkretnej osoby, swoisty jednostkowyadjective dotyczący jednego bytu (osoby, rzeczy, itp.)
individuell [individueller; am individuellsten] Adverb	indywidualnieadverb występując osobno

Niemiecki

Polski

individuell [individueller; am individuellsten] Adjektiv

indywidualnyadjective
osobny, niezespołowy, pojedynczy, samemu, oddzielny

indywidualnyadjective
właściwy jednostce, typowy dla konkretnej osoby, swoisty

jednostkowyadjective
dotyczący jednego bytu (osoby, rzeczy, itp.)

individuell [individueller; am individuellsten] Adverb

indywidualnieadverb
występując osobno

Historia wyszukiwania