Niemiecki | Polski |
---|---|
die Hummel [der Hummel; die Hummeln] Substantiv | bąk(potocznie, potoczny) trzmiel lub inny buczący owad czmielnoun |
Hummel | Brummer Substantiv | trzmiel(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Bombus Latreille, owłosiony owad żyjący w koloniach mieszkający w gniazdach zakładanych w ziemi; |
Hummelelfe | |
Hummeln im Hintern haben | |
Hummeln im Hintern haben Verb | mieć motyle w brzuchuverb |
eine wilde Hummel Substantiv | żywe srebro(przenośnie, przenośnia) o osobie bardzo ruchliwej, energicznej, aktywnej |
schmuggeln | schummeln Verb | szmuglować(potocznie, potoczny) nielegalnie przewozić (najczęściej przez granicę) towary lub przeprowadzać osoby |