słownik Niemiecko-Polski »
holland w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Holland [des Hollands, —; —] Substantiv | Holandia(geografia, geograficzny) kraina historyczna w zachodniej części Królestwa Niderlandów; |
| Holland | Niederlande Substantiv | Holandia(geografia, geograficzny) państwo w Europie; |
| Neuholland Substantiv | Nowa Holandia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) Australia (w XVII w.) |
| Nordholland Substantiv | Holandia Północna(geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w północno-zachodniej Holandii ze stolicą w Haarlem; |
| Südholland Substantiv | Holandia Południowa(geografia, geograficzny) (administracja) prowincja Holandii, ze stolicą w Hadze, położona wzdłuż wybrzeża Morza Północnego; |
