hausen w języku polskim

Niemiecki	Polski
Hausen [hauste; hat gehaust] Substantiv	bieługa(ichtiologia, ichtiologiczny) Huso huso, duża ryba drapieżna; noun
hausen \| zusammengedrängt wohnen Verb	gnieździć się(potocznie, potoczny) mieszkać w ciasnocie verb
die Hausenblase [der Hausenblase; die Hausenblasen] Substantiv	karuknoun klej otrzymywany z pęcherzy rybnych, odpadków skór, rogów, kości zwierzęcych;
Fischhausen \| Primorsk Substantiv	Primorsk(geografia, geograficzny) (administracja) osiedle typu miejskiego w obwodzie kaliningradzkim w Rosji; noun
Mülhausen Substantiv	Miluza(geografia, geograficzny) miasto we wschodniej Francji, w Alzacji; noun
Oberhausen	Oberhausen
Schaffhausen Substantiv	Szafuza(geografia, geograficzny) miasto w północnej Szwajcarii, nad Renem, przy granicy z Niemcami, stolica kantonu Szafuza (1.2); noun

Historia wyszukiwania