słownik Niemiecko-Polski »
hörnchen w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Hörnchen [des Hörnchens; die Hörnchen] Substantiv | kolankonoun rogal(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) pieczywo w kształcie półksiężyca; rożeknoun różeknoun |
| Eichhörnchen | Hörnchen Substantiv | wiewiórka(zoologia, zoologiczny) : (1.1) (zoologia, zoologiczny) sciurus, nadrzewny gryzoń o puszystym i najczęściej rudym futrze oraz długiej kicie; |
| Flughörnchen Substantiv | polatucha(zoologia, zoologiczny) Pteromys volans, gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych, występuje w tajdze od Finlandii po Sachalin i Kamczatkę; |
| der Burunduk [des Burunduks; die Burunduke|Burunduks] (auch Gestreiftes Backenhörnchen, Sibirisches Streifenhörnchen oder Asiatisches Streifenhörnchen) Substantiv | burunduk(zoologia, zoologiczny) Tamias sibiricus, gatunek wiewiórki, występujący w syberyjskiej tajdze; |
| Gleithörnchen | |
| die Rute [der Rute; die Ruten] (bei Raubwild, Hund und Eichhörnchen) Substantiv | rózganoun |
| das Streifenhörnchen [des Streifenhörnchens; die Streifenhörnchen] animal name | pręgowiecanimal name |
