grimm w języku polskim

Niemiecki	Polski
Grimm Adjektiv	wściekłośćadjective
Grimmdarm \| Kolon Substantiv	okrężnica(anatomia, anatomiczny) najdłuższa część jelita grubego noun
Grimmen [grimmte; hat gegrimmt] Verb	Grzymieverb
Zorn \| Ingrimm Substantiv	gniewnoun uczucie złości, silne niezadowolenie z czegoś lub kogoś;

Historia wyszukiwania