gräber w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Gräber [des Gräbers; die Gräber] Substantiv	kopacznoun ktoś, kto zajmuje się kopaniem w ziemi, wykopywaniem
das Grab [des Grab(e)s; die Gräber] Substantiv	gróbnoun przykryty dół, gdzie jest pochowany zmarły; mogiłanoun miejsce pochówku zmarłego w ziemi, opatrzone najczęściej jedynie krzyżem lub innym symbolem wiary tumba(sztuka) (architektura, architektoniczny) grobowiec w formie kamiennej skrzyni lub trumny przykrytej płytą, zazwyczaj z rzeźbionym wizerunkiem zmarłego; noun
das Hügelgrab [des Hügelgrab(e)s; die Hügelgräber] Substantiv	kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; noun
der Totengräber [des Totengräbers; die Totengräber] Substantiv	grabarz(rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się kopaniem grobów i grzebaniem zmarłych; noun

Historia wyszukiwania