gehörig w języku polskim

Niemiecki	Polski
gehörig [gehöriger; am gehörigsten] Adjektiv	należącyadjective
Angehöriger einer Sekte Adjektiv	sekciarskiadjective dotyczący sekt religijnych sekciarskiadjective zasklepiający się w obrębie wąskiej grupy, najczęściej politycznej lub ideologicznej
der Grande [des Granden; die Granden] (Angehöriger des spanischen Hochadels) Substantiv	grandnoun tytuł szlachecki pochodzenia hiszpańskiego;
der Zuave [des Zuaven; die Zuaven] (Angehöriger einer zuerst aus Berberstämmen rekrutierten französischen /Kolonial/truppe) Substantiv	żuaw(historia, historyczny, historycznie) żołnierz oddziału żuawów (1.2) noun
Nationalität \| Volkszugehörigkeit Substantiv	narodowośćnoun przynależność do określonego narodu (np. polskiego, niemieckiego, rosyjskiego), poczucie przynależności do narodu;
Staatsbürgerschaft \| Staatsangehörigkeit Substantiv	obywatelstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) związek prawny osoby fizycznej z jakimś państwem, który daje jej określone prawa i obowiązki; noun

Historia wyszukiwania