gängig w języku polskim

Niemiecki	Polski
gängig [gängiger; am gängigsten] Adjektiv	obiegowyadjective taki, który jest w użyciu ogólnym
herkömmlich \| gängig Adjektiv	utartyadjective powszechnie przyjęty
rechtsgängig Adjektiv	prawoskrętnyadjective obrócony / obracający się w prawą stronę
rückgängig Adjektiv	regresywnyadjective mający tendencję do cofania się, wsteczny, niepostępowy
üblich \| gängig Adjektiv	zwyczajowyadjective zgodny ze zwyczajem, oparty na zwyczaju

Historia wyszukiwania