funktional w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| funktional [funktionaler; am funktionalsten] Adjektiv | funkcjonalnyadjective |
| der Funktionalismus [des Funktionalismus; —] Substantiv | funkcjonalizm(antropologia, antropologiczny) nurt uznający rolę najmniejszego nawet zjawiska dla rozwoju i zachodzących przemian; funkcjonalizm(architektura, architektoniczny) (sztuka) nurt uwydatniający nadrzędność funkcji użytkowej dzieła funkcjonalizm(filozofia, filozoficzny) nurt podkreślający rolę przyczyn i skutków w analizie filozoficznej funkcjonalizm(psychologia, psychologiczny) kierunek badań podkreślający funkcje zjawisk psychologicznych; funkcjonalizm(socjologia, socjologiczny) nurt podkreślający rolę funkcji pełnionych przez fakty, zjawiska i procesy społeczne; |
| die Funktionalität [der Funktionalität; die Funktionalitäten] Substantiv | funkcjonalnośćnoun |
| dysfunktional [dysfunktionaler; am dysfunktionalsten] Adjektiv | dysfunkcyjnyadjective |
| Dysfunktionalität Substantiv | dysfunkcyjnośćnoun |
| praktisch | bequem | funktional Adjektiv | funkcjonalnyadjective |
