fressen w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| fressen [fraß; hat gefressen] Verb | nadgryźćverb pożerać(potocznie, potoczny) o zwierzętach drapieżnych: zjadać coś wniknąćverb żreć(pospolicie) (obraźliwie) o człowieku: jeść chciwie, łapczywie lub niechlujnie żrećverb |
| Fressen [fraß; hat gefressen] Verb | żarcieverb |
| die Fresse [der Fresse; die Fressen] Substantiv | papa(potocznie, potoczny) często (obraźliwie) usta |
| aasfressend | aasfressig | nekrophag Adjektiv | padlinożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się padliną |
| abfressen | |
| fleischfressend Adjektiv | obleśny(pogardliwie, pogardliwy) cecha kogoś rozpustnego i wywołujący wstręt |
| Fleischfresser | fleischfressend Adjektiv | mięsożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się mięsem |
| grasfressend Adjektiv | trawożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się trawą |
| insektenfressend Adjektiv | owadożerny(zoologia, zoologiczny) żywiący się owadami |
| pflanzenfressend Adjektiv | roślinożerny(zoologia, zoologiczny) taki, który odżywia się roślinami; którego głównym pożywieniem są rośliny |
| überfressen [überfraß sich; hat sich überfressen] Adjektiv | przeżarty(potocznie, potoczny) za bardzo opanowany przez co |
